donderdag 25 november 2010

Een man in mijn leven ...


Gisteren mocht ik gaan spelen bij mijn vriendje Warre, onze mama's hadden niets te doen en hadden wel zin in een koffieklets. In mijn gedachten was Warre een even groot jongetje als ik en echt niemand om bang van te zijn. Ik kwam binnen en de kust was veilig, die Warre man lag nog in zijn bedje en ik mocht lekker zijn parkje verkennen. Hij had een eend en een konijn maar mijn Mevrouw Muis was ook van de partij. Tenmidden van die dierentuin lag ik op mijne dooie gemak rond te kijken tot plots die vriend van mij , zijn kwebbeltje boven openzette. Tante Sofie holderdebolder Warretje gaan halen ... na een propere broek en nadat hij zijn pyjama had afgedaan kwam ie bij mij liggen. Maar dat was buiten mijn stoere ik gerekend, die bink lag geen seconde stil en zijn handjes en armen zaten overal op en rond mij. Ik vond toch dat da niet kon bij zo'n eerste ontmoeting en trok als duidelijk signaal een pruillip, maar hij wist van geen ophouden. Plots had ie zijn arm op mijn boezem gelegd en moest ik gewoon huilen, want mama moest mij komen redden van deze casanova. In plaats dat die mij komt oppakken slaan die 2 dames aan het fotograferen, alsof ik al niet genoeg miserie had. Maar tante sprak de verlossende woorden toen ze zei dat Warre waarschijnlijk liever in de sitter ging zitten vanmiddag. Amaai gelukkig maar want al dat mannelijk geweld ... daar moet ik toch nog een beetje aan wennen. Het is wel een hele vent, stevige borstkas en grijpgrage handjes maar hij liep een beetje te hard van stapel. Later op de middag hebben we toch nog een interessant gesprek gevoerd toen ik eenmaal van de emoties was bekomen. Ik kaartte nogmaals zijn haantje de voorste gedrag aan en hij beloofde om voortaan een echte gentleman te zijn. Dus die vriendschap dat komt wel goed ... het wordt mijn stoere grote mannelijke beschermer in een wereld van ruzie's, kattekwaad, speelgoed delen enz ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten